Epiloog: Het is de verontwaardiging die alles begint. Een klap onverwachts en de pijn galmt door je lichaam. Een kille stem fluistert in je oor: "Hoe durven ze?" Het diepe kwetsende gevoel besluipt je. Al het licht om je heen wordt geabsorbeerd. De bomen schudden woest de bladeren van de takken. De fundamenten van de huizen begeven en alles stort in. De diep grijze wolken hangen steeds lager aan de grond. De woede borrelt. Je dieprode bloed stroomt gevaarlijk door je aderen. De razernij slokt het laatste beetje empathie uit je. Ik heb het niet gedaan. Het is niet mijn schuld.
Six word story: een zelf verzonnen verhaal van maar liefst zes woorden. Het epiloog als bonus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten